Hieronder mijn tussenkomst tijdens de Installatie vergadering voor de nieuwe gemeenteraad.

Eerst en vooral, namens onze fractie wens ik iedereen veel succes met hun nieuwe of verlengde functie. Ik hoop dat u allemaal het beste voor hebt met de gemeente en zijn inwoners. Ik bedoel, uiteraard, alle inwoners.

Ik hoor u benadrukken dat deze meerderheid door de kiezer gedragen wordt door 80% van de bevolking. Ik durf dat toch wat betwijfelen. Bij de verkiezingen voor het Vlaams Parlement stemden nog 1 op 3 Stekenaars voor ons. Dat er nogal wat daarvan voor deze gemeenteraadsverkiezingen thuisbleven of voor een andere partij stemden, wil nog niet zeggen dat zij deze coalitie genegen zijn.

Ik hoor u zeggen: Respectvol met elkaar omgaan. Maar deze coalitie is geen verhaal van respect. Het is een verhaal van UITSLUITING. Van Allen tegen Eén.

Wij, en onze kiezers worden uitgesloten. Is dit democratisch? Wij worden afgewezen in gemeenten waar wij de grootste zijn, zelfs als wij bijna de absolute meerderheid hebben. Zijn wij te extreem? Met communisten hebt ge blijkbaar toch ook geen probleem?

Aan onze eisen zal het alleszins niet gelegen hebben. Buiten wat financiële orthodoxie hebben wij omzeggens geen eisen gesteld. Alleszins geen harde eisen waarover niet te praten viel. In feite vroegen wij zelfs geen schepen ambt, want hoe denk je dat wij gestemd zouden hebben, als het op een geheime stemming zou aankomen? Dit is dus een staalharde afwijzing voor wie wij ZIJN, niet voor wat wij doen.
Hadden wij zwart geweest, het gemeentehuis had te klein geweest omwille van zoveel racisme. Maar dan ook: waren wij zwart geweest, de deal was beklonken binnen de minuut.

De gemeentebelangen gaan – of gingen – zo prat op hun onafhankelijkheid. Sinds het dictaat van de mol van het Antwerpse Schoon Verdiep weet iedereen wat voor farce dit is.

De “Mol”, inderdaad, want wie gelooft er na de afgelopen verkiezingen nog dat die het beste voor heeft met de democratie of met de belangen van de Vlamingen? In plaats van zich sterk op te stellen om eisen te realiseren, stelt hij zich zwak op om juist niets te realiseren en integendeel Vlaanderen nog wat langer stokken in de wielen te steken.

Wat voor symbolen zijn dat, trouwens, die hij gebruikt? Een “Romeinse Adelaar”. Een symbool van tweeduizend jaar geleden. Wat heeft dat met Vlaanderen van doen? Of met Antwerpen? De Vlaamse Leeuw, of de Antwerpse Handjes, dat zijn de symbolen van ons volk en zijn stad. Wat wil hij daarmee zeggen? Dat hij aan het hoofd staat van een duizend jarig rijk, of zo? Ik zal de drang maar weerstaan om het in het Duits te zeggen.

Ik heb horen zeggen dat die van ’t Schoon Verdiep ieder N-VA lid in de gemeenteraad persoonlijk heeft opgebeld. Ik zou wel eens willen horen van die N-VA-ers hier aanwezig wat heeft hij beloofd heeft, of waarmee hij gedreigd heeft. Het zou de N-VA-ers hier sieren als ze dat in de openbaarheid zouden brengen. Stap vooruit in het licht. Of kruip weg in het duister van uw achterkamer. Nu is het moment om te spreken. De keuze is aan u.

Over de coalitie partner.
De exponent van alles wat Woke is, alles wat onze tradities ondermijnt. De exponent van de regelneverij, het opgestoken vingertje. De exponent van het klimaat alarmisme, van pseudo- religieuze einde-van-de-wereld bangmakerij. Het doel lijkt nobel, maar het kost de samenleving, zeker de gewone man handenvol geld aan dure energie en straks ook aan werkloosheid. De allerzwaksten zijn het meest getroffen. Ook hun opengrenzen beleid treft vooral de allerzwaksten: Minder werkgelegenheid, druk op de lonen, vooral dan de laagste lonen. Het tekort aan woningen vooral bij de goedkoopste woningen.

Zij zeggen dat zij opkomen voor de gewone man, maar hun programma komt merkwaardig goed overeen met dat van sommige superrijken: Open grenzen beleid, niet voor humanitaire doelen, maar om drugs binnen te krijgen of kind- slaven voor seksuele uitbuiting of voor orgaanhandel.

Klimaatbeleid, niet voor het klimaat, maar om ons compleet afhankelijk te maken voor energie.
De vernietiging van de landbouwsector, niet voor het milieu, maar om ons compleet afhankelijk te maken voor voedsel.

Die superrijken, kopen zich overal ter wereld in bij Westerse regeringen, de VN, de WHO, de EU…. Nooit democratisch gelegitimeerd. Vrijwel alle universiteiten en media worden voor hun kar te spannen. Zogezegd voor goede doelen, maar in werkelijkheid om hun macht en rijkdom te vergroten.

Via overheden worden overal organisaties gesubsidieerd om de agenda te promoten. Wij betalen dus zelf voor onze eigen indoctrinatie en de hersenspoeling van onze kinderen. Overal worden democratie en basisvrijheden onderuit gehaald. Alternatieve geluiden worden gesmoord of verdacht gemaakt.

Dat laatste is natuurlijk het sluitstuk om alle aandacht van hen weg te houden: Het aanwijzen van de gemeenschappelijke vijand. De fascisten, de racisten, de klimaatontkenners, de vrouwenhaters, de homo- haters, trans- haters, en noem maar op.

Ik kan u zeggen: ik, noch mijn collega’s hier voelen zich aangesproken. Wij zijn vredelievende mensen met een hart voor ons volk, ook voor die delen van de bevolking met een raar of een vreemd kantje. Wat wij willen is een vrije, veilige en gezonde samenleving voor de hele bevolking.

Achter de schermen zijn er die opruien tegen ons. Professionele opruiers, goedgelovigen en tuig van de straat slaagden er in Izegem in om een coalitie die democratisch tot stand kwam de grond in te boren. Dreigen met geweld. Dreigen met ontslag. “Berufsverbot”, in het Duits klinkt het toch zoveel duidelijker. In Izegem kwam het uiteindelijk nog goed. In Stekene niet.

Om nog terug te komen op de Mol van het Schoon verdiep: Wat denkt hij er mee te winnen om die coalitie zo te steunen? Wat krijgt hij ervoor terug? Wat hij persoonlijk krijgt, dat weet ik natuurlijk niet, maar zijn partij? In Gent kreeg de N-VA het mes in de rug. Zijn “partner”, of moet ik zeggen: “zijn baas”, vond het niet eens nodig om van Sint- Niklaas naar Gent te trekken om zijn partij over de meet te trekken.

Over het beleid.
Ik weet niet meer welke filosoof het was, maar hij zei dat je rood kon zijn of wit. Eén van de twee. Maar geen roze, want dat is mosselen noch vis. In de campagne probeert men natuurlijk aantrekkelijke kleuren te gebruiken. Dus zagen we in het straatbeeld een nieuwe kleur opduiken, niet blauw en niet groen. Oranje of rood zouden nogal moeilijk mengen. Daar komen dus de kleuren van de Gemeentebelangen bij. Je weet wel welk kleur je krijgt als je dat alles mengt. Het is uitgerekend die NIET-kleur die men ons wil opplakken, en die kleur plakt Stekene ons hier ook effectief op. Maar ik zeg u: wij zijn hier de enigen hier met echte kleuren.

Van beleid verwacht ik helemaal niets. Maar geen beleid is ook beleid, zoals geen keuze ook een keuze is. Het beleid “voor de Stekenaar” zal, vrees ik, beperkt blijven tot het tevreden stellen van wat groepjes hier en daar. Een lokaaltje hier, een profijtje daar en een subsidietje ginder. Het beste dat kan gebeuren is dat er helemaal niets gebeurt, want dat kost niets en ondertussen betalen we een deel van de schulden af. Maar te vrezen valt dat elke (deel-)fractie zich zal willen “profileren”. En dan is het hek – het financiële hek – van de dam.

Koen De Cock
Gemeenteraadslid
Fractieleider Vlaams Belang